EFES LOKANTASI – İZMİR – YAZAN : KUTLU SİNGİL

Aslında, Oburcan için yazı yazma niyetinde olduğum zamanlar, bahsedeceğim yemeklerin sıradan olmamasına, pek kolay bulunamamasına özen gösteriyorum.

Ez cümle, köfte, kebap  gibi yönlere gitmiyorum.  Ancak bu seferlik, ki biz buna kaderin bir oyunu diyelim, bir istinai durumla karşı karşıyayız.

İzmir’li arkadaşım Eray’ın tavsiyesi ve kılavuzluğu ile Pasaport’ta bulunan Efes Lokantası’na gidiyoruz.

Mekan salaş, hatta gözle görülen hiç bir çekiciliği olmamasına rağmen yine de hücresel bazda bir hareketlenme yaratıyor.  Bunun müsebbibi olarak, hemen girişindeki ocağa askeri nizam dizilmiş olarak köfteleri görüyorum.

Fakat facia! Bu sefer yanımda fotoğraf makinam yok.  Neyse elimizden geleni yapacağız diye söylene söylene oturuyoruz masamıza.

Niyetimiz köfte, çöp şiş, ciğer, böbrek ne varsa hepsinin hakkını vermek, rakıyı da eksik etmemek.

Siparişimizi verdikten sonra, peynirin göğsüne yaslanan söğüş domates, biber ve hıyar geliyor.  Güneş gören domatesin keyfini hiç birşey vermiyor. Burada da domates leziz. Rokası hafif baharlı nefis. Ve çocukken katlanamadığım ama şimdilerde pek sever olduğum dereotuyla standart bir tabak geliyor.

Fotoğrafın hemen sağ üst kısmında bulunan yoğurtlu patlıcan beni hiç sarsmamasına rağmen, poz veremeden masadakilerin hiddetine kurban gidiyor.  Bu arada yoğurtlu patlıcan konusunda hemen her mekanda dertliyim.  Zira, patlıcanın yoğurdun egemenliğine bu denli girmesi beni üzüyor.  Ana element olan patlıcanın üzerine biraz sarımsaklı yoğurt ve zeytinyağı lezzeti uçurur. Ama yoğurdu bol bulunca, patlıcan yok oluyor.  Bu nedenle, ayrıca köz patlıcan istiyoruz.

En derinine kadar inen o mis gibi köz kokusuyla, çekirdeksiz ve şampiyon patlıcan budur.  İyi zeytinyağıda aynı tabakta olunca canavarlaşıyorum.

 

Elbette patlıcanı yapacak köz varsa kırmızı biberde o ateşe uzanmalı.  Eksik kalmıyor ve o da katılıyor bize.

Bu gelenleri rakımıza yarenlik etsin diye tabağımızda buluşturuyor ve ızgaraları beklemeye başlıyoruz.

Mükemmel zamanlama ile ilk kadehlerin akabinde, asker nizamındaki köfteler geliyor.  Yukarıda görülen fotoğraftakilerin Hilton tarafından misafirlere sunulmak üzere sipariş edildiğini öğrenince beklentilerimiz artıyor.

Evet farkındayım bu fotoğraf çok bişey anlatmıyor ama, inanın bana, beklentilerimizin yükselmesi  doğruymuş.  Köfte gerçekten muazzam!!! Burada kuru ve hatta soğuk görünüyor farkındayım ama cep telefonu bir iletişim aracı.  Fotoğraf makinası değil…

Izgaralarla gelen soğanları atlamamak gerekir.  Toz ve pul biberle terletilip bayıltılan soğan köftenin en büyük…. Artçısı… (Çocuklar okur, Oburcan kızar!!)Lütfen bu köftenin peşine düşün.  İzmir gibi yüzlerce köfte türüne yataklık eden bir coğrafyada bile bu köfte diğerlerinden sıyrılıyor.  Hafif dişe gelen sarımsağı baş döndürücü.

Köftenin başarısı ardından doymak bilmeyen gözlerim acaba 3 – 4 porsiyon daha yer miyim pazarlığı yaparken, çöp şiş ve ciğer servis ediliyor.

Çöp şiş bildiğiniz Ege işi.  Meşhur Ortaklar versiyonundan sonra yediğim en iyilerden.  Yumuşacık ve aralarında ki böbrek yağı, dilimi damağımı bırakın, bir etsever olan benim gururumu dahi okşuyor.

Ciğer içinde aynı şeyleri söylemek istesem de, iz bırakmıyor.

Tüm bunlar olurken, bir de böbrek servisi olsada, ben hem sohbete dalmış olduğumdan, hem de böbrek ile mesafeli duruşumdan es geçiyorum.

Fiyatlar et fiyatları dikkate alınınca oldukça uygun.

Yukarıda adı geçen ve her yerde bulunabilen sıradan yemekleri, oldukça sıradışı bir lezzete sokan bu işletmeyi ‘En iyiler’ listeme alarak ve tüm bunları tanımamıza aracı olan Eray’a teşekkülerimi sunarak geceyi bitiriyorum.

Seviyorum yemeyi…

Efes Lokantası

Şehit Fethibey Caddesi  No:74  Pasaport/İZMİR

Telefon : 232 – 483 85 74