Bu otelin ana yapısı olan Turan Emeksiz vapuru, 1961 yılında Gowan Fairfields tersanesinde inşa ediliyor ve 2005 yılına kadar aralıksız İstanbul’lulara hizmet ediyor.

Sevenlerinin ‘devekuşları’ dedikleri bu vapurlar, zamanın ve teknolojinin etkileriyle, buharlı makinalarının tamir ve bakım masraflarının işletme giderlerini tahammülün üzerine çıkarması neticesinde gözden düşüyorlar.

Buharlı makinaya has olan sessiz ve huzur dolu boğaz ve ada seferleride böylelikle tarih oluyor.

Diyebilirim ki, bu son derece estetik, kibar ve emektar gemilerin en talihlisidir Turan Emeksiz. Otele dönüştürülürken geçirdiği tadilatlar sırasında, geminin kimliğine en az şekilde tecavüz edildi. Ancak vapur müptelası olarak, benim için en azından bu gemilerden bir tanesinin mutlaka orjinal haliyle muhafaza edilmesi gerekirdi.

Bu arada, gemiye adını veren Turan Emeksiz, 1960 öğrenci olayları sırasında, açılan polis ateşi sonucu vurularak ölen ilk öğrencidir.

Olayların hemen ertesinde İstanbul’a gelen bu vapura, bu talihsiz öğrencinin adı verilmiş ve dönemin devrimci ruhunun bir 50 yıl daha boğaz sularında yaşamasına olanak tanınmıştır.

Bu yüzden, Otantik Otel’le ilgili ne zaman bir yazı, fotoğraf, doküman görsem buruk gülümseme ile, bu güzel gemiyi ve tarihini düşünürüm…

Her türü güzeldir böreğin tadı ama sabahları simit ve çay keyfi daha da güzeldir bence Mudanya’da. Simitseverlerse Kanalboyu Simitçisi’nin simitlerinin güzelliğine -hele bir de çıtır çıtır ve sıcak olunca- eminim ki dayanamayacaklar.