Türkiye’nin kuru fasulye başkentindeyiz. Çayeli ilginç bir biçimde, kuru fasulye üretmemesine rağmen 2 tane sağlam kuru fasulye markası çıkarmış ve bu alanda marka olmuştur.
Lale Lokantası 1973 yılında kurulmuş, mercimek çorbası ve kuru fasulye ile başlamış. Aradan geçen yıllarla birlikte tüm müşterilerinin beğenisini kazanmış ve büyümüş. Şimdilerde ise , Çayeli dışında şubesi olmamasına rağmen, ünü tüm Türkiye’ye yayılmış durumda.
Her ne kadar pek çok yerde Çayeli kuru fasulyesi olarak geçse de fasulye Erzurum’un İspir ilçesinin fasulyesi. Şeker fasulye olarak da adlandırılıyor. Hafif şekerli tadı ve ince kabuğuyla efsane olmaya müsait bir yapısı varmış zaten.
Kuru fasulyenin yapım aşaması ise biraz farklı. Hatırı sayılır miktarda tereyağı ile pişmesi nedeniyle ekstra lezzetli. Tencerede pişmesinin ardından fırınlanıyor ve ağızda dağılan kıvama geliyor.
Çayeli’nin merkezinde bulunan lokanta 2 katlı. Dekorasyonu özel değil ama rahat.
Masaya önce domates, salatalık, biber ve kuru soğan geliyor. Kuru soğan ülkemizde kuru fasulye ile birlikte sıklıkla yenmesi nedeniyle tabakta.
Ve kuru fasulye masada. Kokusu harika. Hafif şekerli tadı fasulyenin cinsinden geliyor ama insan sormadan edemiyor. İçine şeker de konuyor mu? Hayır. Suyu kıvamlı. Ben kuru fasulyeyi genelde etsiz tercih ederim ama bu fasulyede etin lezzeti de hissediliyor ve çok beğendim.
Karalahana sarma bölgenin özel yemeklerinden. Sipariş aşamasında garsonla anlaşamadığımızı tabağım gelince anlıyorum. Taze fasulyeyi turşu kavurma niyetiyle söylemiştim ama bildiğimiz sıcak yemeği çıktı. Neyse, canı sağolsun. Lakin karalahana sarma enfes. Baharatlı içi son derece lezzetli. Karalahananın karakteristik tadını da gözardı etmemek lazım.
Karalahanayı “az” söylemiştim , bir “az” daha istiyorum. Yanında gelen yoğurt ise hem kıvamlı hem de dolmaya güzel eşlik ediyor.
Yine bölgenin tatlısı diyebileceğimiz fırın sütlaç ile yemeği bitiriyorum. Fırın sütlaç şimdiye kadar yediklerimin en iyilerinden. Kullanılan köy sütü mis gibi kokuyor. Çok net tadı ve üstündeki fındığı ile neden bu kadar meşhur olduğunu kendisi anlatıyor zaten.
Lale Lokantası, 1973′ten bu yana gitgide artan ününü sonuna kadar hakeden bir işletme. Bu kadar şöhrete rağmen şubeleşerek büyümemeleri de takdire şayan. Menüde daha pek çok seçenek var ama benim denemediklerimden aklımda tereyağlı mercimek çorba ve pilav kaldı. Hesabım 25 TL. Arzu ederseniz girişte 1 kg. paketler halinde kuru fasulye alabilirsiniz. Kilosu 10 TL. Bundan daha güzel bir hediye olabilir mi?
Lale Lokantası
Hopa Caddesi No:93
Çayeli Rize
Telefon : 464 – 532 75 18
sevgili oburcan öncelikle afiyet olsun
laleye bende gitmiştim 2 sene önce ve harikaydı 
bu arada ankaradan mekanlar yazmıyorsun bu ara,sadece tostcuyu görebildim 
Bu arada benden sana bir mekan önerisi ; Rakı balık mangal dalında ankarada şu an tektir gözümde, Oyakta eski planetin olduğu yerde Behzat !! feci şekilde tavsiyedir..Mekanın içerisinde çok geniş bir şarapevide bulunmakta !! Listelerde üst sıraya alman lazım bu mekanı !
Selçuk, bir Pazar günü aile yemeği için Behzat’a gittik,tabsiye için teşekkürler. Yakında bu sayfalarda!!!
Sadece bu konuda değil hemen hemen bir çok konuda yararlı ve bilgilendirici kaynakları bu sitede görmek mümkün. Sitenizdeki tüm yayınları yakından takip ediyoruz kaliteli bir web sitesi emeği geçen ekibinize teşekkür ederiz.
Geride bıraktığımız Eylül ayında ilk kez gitme fırsatı bulabildim Karadeniz’e. Sadece 2 günlüğüne de olsa, 40 yılı aşmış ömr-ü hayatımda çok şey kaçırmış olduğumu fark etmeye yetti de arttı bile…
‘En ilk’ fırsatta ve de ‘mutlaka’, ama ‘mutlaka’, ailecek bir tur için gerekli planlamaları başlatmış durumdayım.
Gelelim LALE’ye: Benim işim aslında Trabzon’da idi, ama uzuuuuuuun zamandır görüşemediğim, Rize’de konuşlu, bir dostuma da bir günümü ayırdım (daha doğrusu, o bana bir gününü ayırdı). Kendisine özellikle Çayeli’nde kuru fasulye yemek istediğimi söyledim ve beni LALE’ye götürdü. Tabii, dostluk eski, hasret de uzun olunca iş sadece kuru fasulye ile sınırlı kalmadı. Arkadaşım sofrayı pideden karalahanaya, derken o güzelim sütlaca kadar donattırdı. Midemin alt ucundan yemek borumun üst sınırlarına kadar sindirim sistemimi doldurdum. Hani normalde böyle tıkabasa yeyince yemeğin lezzeti az buçuk kaçar ya; asla! Yediklerimin tamanında aşçılığın en nadide ustalıkları sergilenmiş durumdaydı ama işin şahı kesinlikle kuru fasulye idi: Böylesini o ana kadar ne gördüm, ne yedim, ne de hissettim; dilim ile damağım arasında beni himalayaların zirvesinde gezdiren bir lezzet şöleni idi.
Kanımca Çayeli veya yakınına yolu düşüp de LALE’de bu kuruyu tatmamak büyük eksiklik, tüm OBURCAN takipçilerine duyurulur…
BİR KARADENİZ GEZİSİNİN GASTRONOMİK DURAKLARI – 4
Zigana, Sümela, Trabzon şehir gezisi vs. derken günler günleri kovalıyor, Rize’ye geçiyoruz ve bir yıl önce bir dostumun beni tanıştırdığı Lale Restaurant’a ailemi de götürerek üzerimdeki bir borcu siliyorum.
İşin ilginci, bu defa ne çocuklar kapalı kavurmalı pideyi çok beğendi, ne de ben yediğim kuru fasulyeyi bir yıl öncekine benzetebildim (eşim de öyle aman aman bir puan veremedi fasulyeye). Sütlaç ise yine çok güzeldi.
Hakkını vermek lazım, çok büyük bir kalabalığa ciddi hızda hizmet veren, adeta arı gibi etrafta vızırdayan bir ekip var. Belki biz çok yorgunduk ve damak tadımız o gün için uygun değildi, belki de gerçekten ustalar her gün her gün standartları tutturamıyor. Yine de ortalamanın üzerinde, 10 üzerinden 6,5′tan 7 veriyorum (geçen yıl ise en az 8, belki 9 verirdim).
Bu gece Pazar’da konaklayacağız; en uç noktaya doğru ilerlemeye devam.